ż (albo: m odm. jak ż), słuchać natrętnego burczymuchy, strofować burczymuchę, rozmawiać o niesfornym burczymusze; zrzędliwe burczymuchy, kilka burczymuch (albo: burczymuchów – tylko o mężczyznach), ale: „Stefek Burczymucha” (= tytuł wiersza)
- STEFAN, Pochodzenia greckiego,...