Pochodzenia staroniemieckiego, oznacza: strażnik majątku, dziedzictwa. OBCE FORMY: Ottokarus (łac.), Ottakar (ang.), Ottokar (niem.), Ottocar (fr.), Otakar (hiszp.), Ottocaro (wł.), Ottokar (ros.), Otakar, Otokar, Ottokar (czes., słowac.), Otokar (połud.-słow.).
ZNANE POSTACIE:
Otokar Březina, czes. poeta (13 IX 1868–25 III 1929).
- BREZINA Otokar, właśc. Václav Jebavý...
- ŠPANIEL, Otokar (1881-1955)
- NOVOTNÝ, Otokar (1880-1959)