działalność z zakresu ochrony przyrody mająca na celu zachowanie rodzimych, dziko żyjących gat. roślin i zwierząt, zwł. rzadkich, zagrożonych wyginięciem; o.g. może być całkowita lub częściowa; światową listę gatunków zagrożonych zwierząt (ok. 5 tys.), roślin i grzybów zawiera tzw. Czerwona księga, publikowana corocznie od 1966 przez Międzynar. Unię Ochrony Przyrody i Jej Zasobów; na skraju egzystencji znajdują się obecnie (2002) nosorożec sumatrzański, którego ilość żyjących osobników oblicza się na ok. 300, nosorożec jawajski (poniżej 100), indyjska pantera Leo persica (poniżej 200), kongijski goryl górski (poniżej 300), ryś iberyjski (ok. 600); w stanie agonalnym jest kilka gatunków drzew, m.in. liczba endemicznych pandanowców i palm butelkowych na Mauritiusie wynosi po 10 drzew, hibiskusa 46 krzewów, aloesu występującego w RPA i Namibii - ok. 200 drzew, palmy Orania trispatha na Madagaskarze - 50 drzew; szczegółowe przepisy w każdym kraju regulują zasady o.g.; w Polsce całkowitej o.g. podlega ok. 400 gat. zwierząt, których nie wolno zabijać, chwytać, przenosić na inne stanowiska, niszczyć ich gniazd i legowisk, itp., oraz ok. 150 gat. roślin, które zabrania się niszczyć, zrywać, usuwać z siedlisk, itp.; o.g. częściowa precyzuje albo porę roku, podczas której obowiązuje, albo granice obszaru, na którym winno się jej przestrzegać; pod szczególną o.g. na całym świecie są gat. endemiczne, tzn. występujące tylko na danym obszarze.
- ochrona gatunkowa, zachowywanie ze względów...
- POLSKA. WARUNKI NATURALNE. OCHRONA ŚRODOWISKA, tradycje ochrony rodzimej...
- limba, zrobić zdjęcie wysokogórskiej...