pies św. Bernarda
rasa wielkich, silnych psów wyhodowana w klasztorze Augustianów na Przełęczy św. Bernarda w Alpach; wys. do 70 cm, waga ok. 70 kg, duża, masywna głowa z opadającymi uszami, silne, muskularne łapy, długi ciężki ogon; krótko- lub długowłose, umaszczenie biało-rude (w różnych odcieniach); używane początkowo do stróżowania, od XVIII w. wykorzystywane w ratownictwie górskim (rekordzista uratował 40 zasypanych śniegiem osób).
ŚWIĘTEGO BERNARDA WIELKA PRZEŁĘCZ, PIES ŚW. BERNARDA, LEONBERGER
- BERNARDYN, Pochodzenia staroniemieckiego,...
- BERNARDYN SIENEŃSKI, (1380-1444)
- BERNARDYN REALINO, (1530-1616)