prawna zmiana stosunków własnościowych w rolnictwie przeprowadzana przez władze kraju ze względów polit.-społ., ekon., narodowościowych; komasacja lub parcelacja gruntów przez np. podział majątków obszarniczych i przydział ziemi rolnikom bezrolnym i małorolnym; XI 1917 w Rosji całą ziemię "unarodowiono", dając chłopom tylko prawo jej użytkowania (nie własności), a w latach 30. skolektywizowano; po I woj. świat. w państwach Europy Środkowo-Wsch. r.r. wywłaszczała właścicieli innej narodowości i obywatelstwa (np. Polaków na Litwie, Niemców w Rumunii, Estonii, na Łotwie, Węgrów na Słowacji i w Rumunii); w krajach bałtyckich zlikwidowano wielką własność ziemską bez odszkodowania, podobnie w Czechosłowacji i Rumunii; w Polsce ustawa sejmu z VII 1920 wprowadzająca parcelację majątków ponad 60 ha w okręgach podmiejskich i ponad 180-400 ha w różnych regionach nie została wykonana jako sprzeczna z konstytucją z 1921, gwarantującą prawo własności; ustawa z XII 1925 wprowadzała dowolną parcelację majątków ponad 180 ha wg rynkowych cen ziemi; do 1939 rozparcelowano 2,5 mln ha; dekretem PKWN z IX 1944 wywłaszczono bez odszkodowania wszystkie majątki ponad 50 ha w Polsce środk. i ponad 100 ha w woj. pomorskim, poznańskim i śląskim; na terenach Polski przedwojennej wywłaszczono ok. 3,1 mln ha (parcelując wśród chłopów ok. 1,2 mln ha), na Ziemiach Zach. i Płn. rozdzielono 5 mln ha; podobne r.r. przeprowadzono w innych krajach bloku sowieckiego, po 1948 kolektywizując tam rolnictwo; r.r. w latach 50. przeprowadzano też w Boliwii, Egipcie, Indiach, a w 60. w niektórych państwach Ameryki Płd. i Środkowej.
- reforma rolna w II Rzeczypospolitej, zapowiedziana przez...
- reforma rolna w Polsce Ludowej, dekretem PKWN z 6 IX...
- państwowe gospodarstwa rolne, tworzone w Polsce od...