(Cyanophyta)
typ glonów (ok. 1500 gat.); organizmy samożywne, jedno lub wielokomórkowe; ze względu na przewagę barwników maskujących chlorofil, komórki s. mają barwę nie zieloną, lecz niebieskawą lub czerwonawoniebieskawą, niekiedy czarną, nie zawierają wyodrębnionego jądra; ściana komórkowa s. zbliżona jest pod względem budowy chem. do ściany komórkowej bakterii, łatwo śluzowacieje; żyją pojedynczo lub w koloniach, tworząc na morzach lub jeziorach błękitno-zielone kożuchy ciągnące się kilometrami; często wykazują zdolność ruchu; rozmnażają się gł. wegetatywnie, rozmnażanie płciowe nie zostało u s. zaobserwowane; zdolne do wiązania azotu atmosferycznego; rośliny pionierskie, b. rozpowszechnione w przyrodzie; z reguły występują w wodach słodkich; niekiedy wydzielają substancje trujące dla ryb, groźne dla człowieka, wywołują zapalenia skóry, zatrucia, w skrajnych wypadkach uszkodzenia wątroby i układu nerwowego; czynnikiem sprzyjającym rozwojowi s. azot i fosfor zawarty w ściekach komunalnych, wydalany w spalinach samochodowych, odpadach z ferm hodowlanych trzody chlewnej, z nawozów azotowych itp.; uniemożliwiają kąpiele, powodują zamknięcie plaż; doskonale znoszą b. wysokią (do 85C) i b. niskią temperaturę; niektóre s. wchodzą w symbiozę z roślinami, m.in. grzybami (porosty) lub zwierzętami; po wysuszeniu lokalnie spożywane (Japonia, Chiny); odgrywają rolę w procesach glebotwórczych; stanowią pokarm wielu drobnych zwierząt; dawniej łączone z bakteriami w jeden typ rozprątków.