potwal (Physeter catodon)
ssak morski, największy gat. z podrzędu waleni zębowców; dł. ciała samców 15-20 m, szer. płetwy ogonowej do 5 m, waga 35-50 t; nurkuje do głęb. 1,5 km; osiąga wiek 40 lat; ubarwienie strony grzbietowej ciemne (bliskie czerni), brzusznej - jasne; w przedniej części głowy i wzdłuż kręgosłupa pokłady (3-4, nawet do 10 t) płynnego tłuszczu (olbrot); w przewodzie pokarmowym chorych sztuk wytwarza się ceniona w przemyśle perfumeryjnym ambra; zamieszkuje ciepłe morza i oceany (do 40o szer. geogr. płn. i płd.); żywi się gł. głowonogami; populację k. ocenia się na 2 mln; poławiany b. intensywnie od XVIII w., jeszcze na początku XX w. występował w ogromnych ilościach, obecnie zagrożony wyniszczeniem.
SPERMACET, POTWAL, OCEANII SZTUKA, ZĘBOWCE, PHYSETER CATODON, OLBROT, WIELORYBY
- kaszalot, wydzielina kaszalota,...
- kaszalot, 1. „osoba brzydka;...
- PHYSETER CATODON, (łac.)