wydobywanie się par i gazów z głębi Ziemi wywołane głównie działalnością wulkanów, występuje w czasie erupcji, przed i w długi czas po niej; wyróżnia się wśród nich: FUMAROLE- gorące wyziewy (temp. do 800oC) dwutlenku węgla, fluoru, chloru, par siarki, wodoru, azotu z domieszkami pary wodnej, dwutlenku siarki i chlorowodoru; SOLFATARY - chłodniejsze wyziewy głównie par siarki i jej związków (temp. od 100 do 200oC), i MOFETY - wyziewy najchłodniejsze, składające się głównie z dwutlenku węgla o temperaturze poniżej 100oC. E.w. zachodzą niekiedy na dużych obszarach, np. w Dolinie Dziesięciu Tysięcy Dymów na Alasce, o powierzchni 4 tys. km2, gdzie wydziela się rocznie ok. 1250 tys. ton chlorowodoru i 300 tys. ton siarkowodoru; produktami e.w. są minerały powstające wskutek sublimacji lub reakcji chemicznych zachodzących między e.w. a atmosferą, skałami lub wodą morską; e.w. mogą występować również w środowisku bagiennym.
- ekshalacje, wyziewy gazów ipary...
- SOLFATARY, gorące wyziewy (ekshalacje)...
- fumarola, rodzaj ekshalacji wulkanicznych.(...)