(hist.)
kraina hist. w Grecji, w środk. części Peloponezu; pow. 4,4 tys. km2; 153 tys. mieszk. (1993), gł. miasto Tripolis; górzysta, zjawiska krasowe; uprawa winorośli i oliwek, hodowla owiec i kóz. Zasiedlona w II tysiącleciu p.n.e. przez Achajów, potem pod hegemonią Sparty, włączona do Związku Peloponeskiego; 370 p.n.e. jej miasta utworzyły własny związek, zw. Arkadyjskim; od 146 p.n.e. podzieliła los całej Grecji, stając się prowincją rzym. pn. Achaja; opiewana przez poetów antycznych (m.in. Bukoliki Wergiliusza) jako zmitologizowana kraina prostoty i szczęśliwości (temat modny w sztuce XVII-XVIII w.).
CENTAUROWIE, MANTINEJA, PELOPONEZ, LIKAON, LYKAON, ARTEMIDA