Peloponisos
najdalej na płd. wysunięta część Płw. Bałkańskiego, położona między M. Egejskim a M. Jońskim, połączony z lądem Przesmykiem Korynckim; w całości w granicach Grecji; pow. 21,5 tys. km2; silnie rozwinięta linia brzegowa; liczne pasma i grupy górskie, z najwyższą górą Tajgetos 2407 m; liczne kotliny, rozwinięte zjawiska krasowe (ponory, wywierzyska); gł. rzeki: Alfios, Ewrotas; gł. formacja roślinna - frygana, na zach. lasy dębowe, w górach iglaste; w II tys. p.n.e. zamieszkany przez Achajów, później Dorów; podzielony na krainy (Argolida, Achaja, Arkadia, Elida, Mesenia i Lakonia ze Spartą); z państw P. Sparta zorganizowała Związek Peloponeski; od 146 p.n.e. pod władzą Rzymu, później Bizancjum, 1204 krzyżowcy utworzyli tu księstwo Achai; 1283 ponownie podbite przez Bizancjum, od 1460 należał do Turcji, 1680 do 1715 do Wenecji, 1830 przywrócony Grecji; wiele ruin starożytnych miast: Korynt, Mykeny, Tiryns, Olimpia, Tegea, Pylos i in.; turystyka; gł. miasta: Patras, Korynt.
ARGOLIDA, KORYNT, ŚRÓDZIEMNE MORZE, OLIMPIA, DOROWIE, NEMEA, IPSILANTIS, ARKADIA, SAROŃSKA ZATOKA, TEOGNIS
- Peloponez, mieszkańcy Peloponezu,...
- Peloponez, drugorzędny półwysep...
- Koryncki, Kanał, kanał wpd. Grecji unasady...