staroż. Lemnos
wulkaniczna wyspa w płn. części M. Egejskiego; strategicznie położona u wejścia do cieśn. Dardanele, należy do Grecji; pow. 476 km2; 15 tys. mieszk. (2001); gł. m. Mudros i Kastron; pow. wyżynna (do 430 m), klimat śródziemnomorski; linia brzegowa dobrze rozwinięta; ludność zajmuje się rybołówstwem, uprawą winorośli, oliwek, drzew owocowych, pszenicy; ośr. turystyki; L. zamieszkana była pierwotnie przez Pelazgów; VI w. p.n.e. zdobyta przez Ateny; potem należała do Rzymu i Bizancjum; 1204 zajęta przez Wenecjan; 1261 przez Genueńczyków; 1476-1912 w Turcji, następnie przyznana Grecji; mityczna siedziba Hefajstosa, który miał tu swoją kuźnię (w wulkanie Mosychlos); zachowane liczne zabytki staroż., m.in. ruiny m. Hefajstia.