góry we Włoszech na Płw. Apenińskim; dł. 1350 km, najw. szczyt Monte Corno (2914 m); dzielą się na Apenin: Kalabryjski, Lukański, Liguryjski, Toskańsko-Emiliański, Umbryjsko-Marchijski, Neapolitański i Abruzzy; ukształtowane w orogenezie alpejskiej; ruchy tektoniczne jeszcze nie zakończone, o czym świadczą częste trzęsienia ziemi i działalność wulkanów; zbudowane z wapieni, łupków i piaskowców, liczne wylewy lawowe, duże kotliny krasowe; klimat zwrotnikowy śródziemnomorski; roczne opady 600-800 mm na wsch. stokach, 2000-3000 mm na płd.-zach.; z A. wypływają rzeki: Arno, Tyber, Volturno; uprawa oliwek do wys. 1000 m, u podnóży - winorośli i drzew owocowych; do wys. 800 m w płd. części lasy dębowe i kasztanowe, wyżej bukowe i iglaste; od 1800 m łąki wysokogórskie; kamieniołomy marmuru; w Apeninie Liguryjskim i Abruzyjskim liczne ośr. turyst. i sportów zimowych.
FLORENCJA, ALPIDY, KALABRYJSKI PÓŁWYSEP, ABRUZZO, SAN MARINO, APENIŃSKI TUNEL, PERUGIA, ABRUZJA, KAMPANIA, LIGURYJSKIE MORZE