macedońskie Skopje, serbskie Skoplje
stolica republiki Macedonii, miasto nad rz. Wardar; w starożytności rzym. osada Scupi, w VII w. zasiedlona przez Słowian; kolejno pod władzą Bizancjum, 1282-1371 Serbii, następnie w Turcji; w XVI-XVII w. pn. Üsküb; ważny ośr. handlu tureckiego w Europie; 1912 ponownie w Serbii; od 1944 stol. Macedonii w ramach federacji jugosłowiańskiej, od 1992 stol. niezależnej Macedonii; od VI w. wiele trzęsień ziemi, najpoważniejsze 1963 (zniszczenie miasta w 80%, w odbudowie udział pol. urbanistów i architektów); 399 tys. mieszk., 592 tys. w zespole miejskim (2004); centrum gosp. i kult. kraju; przem. maszynowy, elektrotechn., chem. (włókna sztuczne, kosmetyki), skórzany, spoż., drzewny; Macedońska Akad. Nauk i Sztuk, uniw. (zał. 1945) i inne szkoły wyższe; ośr. turystyczny, nieliczne zabytki: tur. meczety i łaźnie, akwedukt z XV w., cerkiew św. Spasa (XVII-XIX w.).
- SKOP, wieś w , powiat giżycki.(...)
- bo jak ci dupę skopię i rzodkiewkę zasadzę, ‘pogróżka’
- VIDOESKI, Božidar (1920-98)