grupa etniczna w obrębie ludów indoeuropejskich, najbliżej spokrewniona z Bałtami; dawniej uważano, że kolebką S. mogły być ziemie pol. (za prasłowiańską uważano np. osadę w Biskupinie), obecnie przeważa pogląd, że z terenów nad Dniestrem i Dnieprem na przełomie V/VI w. n.e. przemieścili się na opustoszałe w wyniku tzw. wędrówek ludów dzisiejsze ziemie polskie, potem zasiedlili tereny na płd. i na zach., w VII w. osiedlili się w dolinach Płw. Bałkańskiego (kolonizacja słowiańska sięgnęła po Peloponez), spychając w góry wcześniej zajmujących je Traków, Albańczyków i Ilirów; tereny osadnictwa S. rozdzieliły cesarstwo wsch. od zach. przyczyniając się do narastania dystansu między częściami dawn. imperium rzym. Ludy słowiańskie we wczesnym średniowieczu prezentują relatywnie niski poziom rozwoju cywilizacyjnego (nieznajomość koła garncarskiego, rzadkie przedmioty z metalu, wg historyków bizantyńskich nie używali zbroi). Pierwsze państwa S. powstają w VII w. (ok. 625 państwo Samona na terenie Czech, ok. 680 państwo słowiańskie w Bułgarii), 830-907 istniało Państwo Wielkomorawskie, obejmujące prawdopodobnie część ziem polskich (Kraków, Śląsk) lub silnie na nie oddziałujące; na ziemiach pol. istniały 2 ośr. państwowotwórcze: Wiślan (Kraków, Wiślica) i Polan (Gniezno, Poznań), z których ten drugi dał początek państwu pol. S. dzieli się na wschodnich (Rosjanie, Białorusini, Ukraińcy), zachodnich (Polacy, Czesi, Słowacy, S. połabscy) i południowych (Serbowie, Chorwaci, Słoweńcy, Bułgarzy, S. macedońscy).
KARYNTIA, BIAŁORUŚ, BUŁGARSKA MUZYKA, ANTOWIE, MAURYCJUSZ, EISNER Jan, LABUDA, DREGOWICZE, WĘDRÓWKI LUDÓW, JIREČEK
- Słowianie, grupa ludów indoeuropejskich...
- Słowianie połabscy, plemiona Słowian zachodnich...
- mitologia Słowian, współistnienie wierzeń...