Księstwo Wołoskie
państwo na Niz. Wołoskiej, istniejące od XIV w. do 1861; od 106 n.e. część rzym. prowincji Dacja; od V w. napływ Słowian, a następnie przewaga przybywającej z płd.-zach. i Siedmiogrodu ludności romańskiej (Wołosi); od połowy XIII w. samodzielne księstwa, często przyjmujące protektorat Węgier; w XIV w. zjednoczone pod zwierzchnictwem Turcji; w końcu XVI w. podjęta przez Michała Walecznego nieudana próba wyzwolenia się spod zwierzchnictwa tur. i zjednoczenia z Księstwem Mołdawskim; wojny ros.-tur. w 2. połowie XVIII w. przyniosły złagodzenie ucisku tur. i ożywienie gosp. (powstały pierwsze manufaktury) i kulturalne (od 1818 Akademicka Szkoła Nauk Filoz. i Matematycznych w Bukareszcie); część patriotycznej szlachty i mieszczaństwa, w porozumieniu z gr. heterią, postanowiła podjąć walkę wyzwoleńczą przy pomocy Rosji, która 1806-12 okupowała księstwo; walki wyzwoleńcze zakończył 1829 pokój w Adrianopolu (Edirne), przyznający W. autonomię pod opieką Rosji przy formalnym zachowaniu zwierzchnictwa Turcji; wśród szlachty i mieszczaństwa rozwija się ruch patriotyczno-liberalny dążący do zjednoczenia z Księstwem Mołd. i popierający reformy demokratyczne; 1856 traktat paryski rozszerza autonomię Wołoszczyzny pod opieką 7 mocarstw, a 1858 konferencja paryska nadała jej i Mołdawii wspólną konstytucję i wyraziła zgodę na ich połączenie pn. Zjednoczone Księstwo Mołdawii i W. 1859 w obu księstwach wybrano hospodarem A.I. Cuzę, co umożliwiło 1861 powstanie Rumunii.
- Wołoszczyzna, kraina i księstwo położone...
- hospodar, dosł. pan, władca;...
- Bukowina, hist. kraina między...