pas wyżynny w płd. Polsce, ciągnący się od Odry i Prosny na zach. po dział wodny Wieprza i Bugu na wsch.; słabo wypiętrzone przedmurze płn. części łuku karpackiego, na płd. opada krawędzią tektoniczno-erozyjną ku kotlinom podkarpackim, na płn. granicę stanowią pokrywy utworów zlodowacenia środkowopolskiego; wys. ponad 200 m (do 612 m w G. Świętokrzyskich) na wsch. i przeciętnie 400 m na pozostałym obszarze (504 m na Wyż. Krakowsko-Częstochowskiej); ze względu na budowę geologiczną i rzeźbę terenu wyodrębnia się mniejsze jednostki: Wyżynę Śląsko-Krakowską, Wyżynę Środkowomałopolską, Wyżynę Wschodniomałopolską, Wyż. Kielecką, Nieckę Nidziańską, Wyż. Przedborską.
LELIWA, POŁANIEC, FORMULA PROCESSUS, ŚWIDZIŃSKI, ŚWIĘTOKRZYSKIE WOJEWÓDZTWO, POLSKA. WARUNKI NATURALNE. BOGACTWA MINERALNE, ŚLĄSKO-KRAKOWSKA WYŻYNA, POŁUDNIOWOWIELKOPOLSKA NIZINA, WISŁA, POLSKA. WARUNKI NATURALNE. UKSZTAŁTOWANIE POWIERZCHNI
- wyżyna, przemierzać wyżynę,...
- Małopolska, Wyżyna, ogólna nazwa obszarów...