Jan Stanisław (1885-1930)
ekonomista; prof. KUL, Szkoły Gł. Handlowej w Warszawie, za życia uważany za najbardziej znanego i cenionego na świecie ekonomistę polskiego; pisał i publikował w j. niemieckim, angielskim, francuskim; swe poglądy opierał na teoriach franc. fizjokratów i ang. ekonomii klasycznej, analizując jednak zjawiska ekonomiczne w ich rozwoju historycznym. Zajmował się także zastosowaniem matematyki w ekonomii; podjął próbę wykrycia ogólnych praw ewolucji gosp. opierając się na prawie zwrotów produkcji E. Böhm-Bawerka. Gł. prace: Zasady ekonomii politycznej, Pieniądz, kredyt i ceny.