Jan, hrabia (1761-1815)
pisarz, historyk, podróżnik; ur. na Podolu, wykształcony w Szwajcarii i Francji pisał wyłącznie w j. franc.; 1784-1806 podróże m.in. do Turcji, Egiptu, Hiszpanii, Maroka, Mongolii, Chin; pionier badań nad prehistorią Słowian (teza o ich autochtonicznym pochodzeniu); 1788 poseł na Sejm Wielki, wydawca (we własnej Drukarni Wolnej) tygodnika relacjonującego obrady; znany w Warszawie jako oryginał, zdobył rozgłos wzlatując 1790 balonem z J.P. Blanchardem; od 1803 czł. Tow. Przyjaciół Nauk; prace hist. (Histoire primitive des peuples de la Russie), relacje z podróży (Voyage en Turquie et en Égypte i in.), jednoaktowe groteskowe komedie (Recueil des Parades - Parady) napisane dla sceny dworskiej w Łańcucie, powieść fantastyczno-filozoficzna o konstrukcji romansu szkatułkowego Manuscrit trouvé Saragosse (Rękopis znaleziony w Saragossie); popełnił samobójstwo.