organ samorządu m. lokowanego na prawie niemieckim (magdeburskim), sprawujący zarząd municypalny, sądownictwo, a także prawodawstwo; w jej skład wchodzili burmistrzowie (do 4) i rajcowie miejscy (4-12); w Polsce r.m. w miastach król. zlikwidowała 1791 Konstytucja 3 Maja; w Księstwie W-wskim pochodziły z mianowania, po ustanowieniu Królestwa Pol. zniesione; w zaborze pruskim od 1808 pochodzące z wyboru, podobnie od 1866 w zaborze austr.; uprawnienia uchwałodawcze, nadzór i kontrola wybieranego odrębnie zarządu m.; na ziemiach b. zaboru ros. przywrócone po 1918; od 1933 pod nadzorem organów administracji ogólnej państwa; u zarania PRL przekształcone 1944 w miejskie rady nar., a 1950 w terenowe organy władzy państwowej, zgodnie z tendencją wzorowania pol. struktur adm.-samorządowych na rozwiązaniach stalinowskich ZSRR; po 1990 zmiany w przepisach prawa przywróciły r.m. status niezawisłego uchwałodawczego i kontrolnego organu samorządu terytorialnego miasta.
- rada miejska, od średniow. (w Polsce...
- gmina miejska, komuna miejska, wykształcona...
- RADOM, miasto na prawach powiatu...