właśc. Polskie Siły Zbrojne w ZSRR
polskie regularne oddziały wojskowe utworzone w wyniku umowy z 14 VIII 1941 między rządem polskim i sowieckim (który uległ w tej sprawie naciskowi aliantów); złożona z żołnierzy internowanych 1939-41, cywili z ziem wcielonych do ZSRR, osób zwalnianych ze zsyłek; operacyjnie podlegała nacz. dowództwu Armii Czerwonej, personalnie Nacz. Wodzowi Pol. Sił Zbrojnych gen. W. Sikorskiemu i rządowi RP na uchodźstwie; d-ca gen. W. Anders; III 1942 liczyła ok. 66 tys. żołnierzy; wyposażona zgodnie z układem w broń i żywność przez ZSRR, w umundurowanie i pozostały sprzęt przez W. Brytanię; III-IX 1942 z powodu trudności piętrzonych przez Sowietów (m.in. prób jej rozczłonkowania i włączenia do większych oddziałów sowieckich), poniechania zwolnień więźniów, milczenia w sprawie oficerów z obozów w Miednoje, Ostaszkowie i Starobielsku oraz wstrzymywania gwarantowanych umową dostaw - wyprowadzona przez Andersa (wbrew gen. Sikorskiemu) na Bliski Wschód; towarzyszyło jej ok. 35 tys. cywilnych Polaków, zwł. kobiet i dzieci; po połączeniu z jednostkami polskimi na Środkowym Wsch. przekształcona jesienią 1942 w Iraku w Armię Polską na Wschodzie.
- Armia Polska w ZSRR, (1941-42)
- ARMIA POLSKA W ZSRR, armia ^Berlinga^Berling...
- Berling Zygmunt, (1896-1980)