(łac. "legio") podstawowa jednostka wojskowa w staroż. Rzymie. W okresie wczesnej republiki armia rzym. składała się z 4 l.; każdy l. liczył 4200 żołnierzy piechoty (uzbrojonej w hełm, pancerz, tarczę, ciężką dzidę i obosieczny miecz) i 300 konnych; dzielił się na 30 manipułów po 2 centurie; wodzem nacz. był konsul. Po reformie Mariusza (107-105 p.n.e.) l. stał się związkiem taktycznym armii zawodowej, wzrosła jego liczebność; w działaniach taktycznych dzielił się na 10 kohort (po 3 manipuły, czyli 6 centurii każda); 15 p.n.e. August ustalił skład l. na 5000 pieszych i 120 konnych; ogółem w czasach cesarstwa armia rzym. liczyła 25-30 l., rozmieszczonych w prowincjach kresowych, na czele l. stał legat zarządzający prowincją; znakiem l. był srebrny orzeł na drzewcu z numerem l. na płacie sukna.
OLBIA, ORZEŁ, RZYMSKIE WOJSKO
- legion, dowódca legionu, służyć...
- legion, w staroż. Rzymie podstawowa...
- LEGION AMERYKAŃSKI, American Legion