(1050-1106)
syn Henryka III; od 1056 król niem. (faktycznie od 1065), od 1084 cesarz; 1073 stłumił powstanie Sasów, zakończone zwycięstwem H. nad rz. Unstrutą; rozpoczął walkę o inwestyturę z papieżem Grzegorzem VII; 1077 wyklęty, upokorzył się przed nim w Canossie, ale 1084 zmusił go do opuszczenia Rzymu; 1102 ponownie obłożony klątwą przez papieża Paschalisa II, opuszczony przez bliskich, został wzięty do niewoli przez syna, Henryka V, i zmuszony 1105 do abdykacji.
ŁUŻYCE, ANNO