(1403-61)
od 1422 król Francji, z dyn. Walezjuszów, syn Karola VI Szalonego i Izabeli bawarskiej; traktat z Troyes (1420) pozbawił go praw do tronu na rzecz królów ang., koronował się jednak 1422 i popierany przez partię armaniaków podjął walkę z okupacją ang., ponosząc często klęski i władając tylko częścią kraju (na płd. od Loary); dopiero wystąpienie Joanny d'Arc, uwolnienie Orleanu i powtórna koronacja w Reims (1429) przyniosły zwrot w przebiegu wojny stuletniej, do 1453 całe terytorium Francji (z wyjątkiem Calais) zostało uwolnione od Anglików; 1436 po odzyskaniu Paryża rozpoczął i przeprowadził wiele reform: ujednolicił politykę finansową, zorganizował stałą armię (po raz pierwszy we Francji), ograniczył prawa wielkich feudałów wzmacniając monarchię.
DUNOIS Jean d'Orléans, LUDWIK XI