forma rządów, w której władza spoczywa w ręku jednostki (króla, cesarza); monarcha sprawuje ją dożywotnio, samodzielnie (lub wraz z innymi przedstawicielami państwa); władza monarchy może pochodzić z wyboru (m. elekcyjna) lub też może być dziedziczona (m. dziedziczna); m. była typową formą rządów okresu feudalizmu, kolejno występowały w Europie: m. wczesnofeudalna - z silną władzą monarchy (Polska od poł. X w. do 1138); m. stanowa - w której stany (szlachecki, mieszczański i duchowny) stopniowo powiększały zakres przysługujących im przywilejów (Polska XIV-XV w.); m. absolutna - z całą władzą skupioną w ręku monarchy, który wykonywał ją przy pomocy arystokracji dworskiej oraz rozbudowanego aparatu biurokratycznego i policji (Francja XVII-XVIII w); rewolucje burżuazyjne doprowadziły do powstania m. konstytucyjnej, w której sposób sprawowania władzy regulowany jest przez konstytucję (na jej podstawie monarcha dzieli władzę z organem przedstawicielskim); współcześnie m. występuje jako m. parlamentarna (W. Brytania, Belgia, Holandia) - monarcha sprawuje gł. funkcje reprezentacyjne pozostawiając wydawanie ustaw, określanie składu rządu i ustalanie zasad polityki parlamentowi.
MONARCHIA
Słownik pojęć
RADA KRÓLEWSKA, ELIZEJSKI PAŁAC, SALEH ALI ABD ALLAH, JAKOBINI, JERZY II, PAINE, SAINT-GERMAIN-EN-LAYE, SALLAL AS-ABD ALLAH, PODDAŃSTWO, KANCELARIA