Joachim (1767-1815)
marszałek Francji, król Neapolu; syn gaskońskiego oberżysty przeznaczony do kapłaństwa, 1787 uciekł z domu; adiutant Napoleona Bonapartego w wyprawie do Włoch, Egiptu i Syrii, gdzie został generałem; 1800 poślubił siostrę Bonapartego, Karolinę; od 1804 marszałek, dowódca kawalerii Wielkiej Armii i jeden z jej najbardziej brawurowych dowódców; po bitwie pod Austerlitz mianowany wielkim księciem Bergu i Kliwii; 1808 stłumił powstanie w Hiszpanii przyczyniając się do osadzenia na tronie w Madrycie brata Napoleona, Józefa Bonapartego, po którym - jako Joachim I Napoleon - objął królestwo Neapolu; 1812 uczestnik wyprawy na Moskwę, po wyjeździe cesarza naczelny dowódca. 1813 przyczynił się do zwycięstwa pod Dreznem; po bitwie pod Lipskiem porzucił cesarza, aby ratować swój tron w Neapolu; poparł Napoleona podczas Stu Dni i po jego powrocie z Elby rzucił hasło zjednoczenia Włoch przeciwko Austrii, ujęty podczas próby odzyskania tronu neapolitańskiego i rozstrzelany. Jego syn, LUCJAN (1803-1878), do 1848 przebywał w Ameryce, potem był posłem franc. w Turynie; 1853 mianowany przez Napoleona III senatorem, uznany za członka domu cesarskiego.
- Murat Joachim, (1767-1815)
- DESPIAU Charles, (1874-1946)
- Bem Józef, (1794-1850)