(1218-91)
pierwszy król niem. z rodu Habsburgów (od 1273); syn Alberta II hrabiego Habsburga, po śmierci ojca odziedziczył ziemie Aargau i Breisgau w górnej Alzacji; jako stronnik Hohenstaufów powiększył swoje włości o ziemie krewniaków popierających papieża oraz poprzez ożenki; 1245 wziął udział w krucjacie Krzyżaków przeciw Prusom; w Austrii utworzył księstwo dziedziczne Habsburgów, podstawę przyszłej potęgi tego rodu.
SZWAJCARIA, DÜRNKRUT, MIKOŁAJ III