bogata rodzina chłopska z okolic Rawenny o nazwisku Attendolo, potem jako nazwisko rodowe przyjęli przydomek Sforza ("siła"), którego używał siłacz i kondotier Muzio Attendolo (1369-1424); jego syn (z nieprawego łoża) Francesco S., również kondotier, został 1450 księciem Mediolanu poprzez małżeństwo z córką księcia Filippo Maria Viscontiego; następcą był jego najstarszy syn Galeazzo Mario S. (1444-76); uważany za despotę, rozpustnika i dziwaka był jednak zręcznym władcą, rozwijał rolnictwo, budował kanały irygacyjne i żeglowne, wprowadził uprawę ryżu, wspomagał handel oraz rzemiosło (zwł. tkactwo jedwabiu i wełny), był patronem muzyków, poetów i uczonych, sam napisał traktat o polowaniu; mniej skuteczny w polityce zagr., co doprowadziło do izolacji Mediolanu; zabity przez spiskowców; w imieniu jego nieletniego syna rządy sprawowała wdowa, Bona de Savoy, władająca przy pomocy znienawidzonego kanclerza Cicco Simonetty, nieletni książę został usunięty przez swojego wuja Lodovico Moro; po obaleniu 1499 Lodovico przez króla Francji, jeden z jego synów, Massimiliano powrócił 1513 ze szwajcarskimi najemnikami i zajął przejściowo miasto; drugi syn, Francesco, został 1522 osadzony na tronie Mediolanu przez ces. Karola V; obaj synowie zmarli bezpotomnie; boczne linie Sforzów przetrwały (poprzez nieślubne dzieci).
SFORZA
Historia
CASTELLO SFORZESCO, APULIA