Dyzma (1749-1825)
poeta, komediopisarz, publicysta, konfederat barski; sekretarz pol. poselstwa w Petersburgu; od 1780 w najbliższym otoczeniu Sz. Potockiego; związał się z magnacką opozycją wobec Konstytucji 3 Maja (broszura Nad konstytucją i rewolucją dnia 3 maja r. 1791); sekretarz konfederacji targowickiej; po jej upadku dziesięć lat przebywał na emigracji; autor kilku utworów scenicznych, spośród których największe uznanie zdobyło Małżeństwo w rozwodzie, a także poematu opisowego Rolnictwo; tematykę patriotyczną podjął w eposie hist. Jagiellonida, który wywołał publiczną dyskusję (m.in. surową krytykę ze strony A. Mickiewicza); opublikował Pisma wierszem i prozą, zawierające przekłady poezji starożytnej i współczesnej (m.in. Schillera), rozprawki filozoficzno-obyczajowe, opisy podróży, szkice o twórczości Szekspira i Byrona.