Gieorgij K. (1896-1974)
marszałek Związku Radzieckiego od 1943; uczestnik I woj. świat. i wojny domowej 1917-22, jeden z wybitniejszych d-ców Armii Czerwonej; od 1919 czł. partii bolszewickiej; do 1939 d-ca formacji kawaleryjskich; 1940-41 d-ca Kijowskiego Okręgu Wojskowego, następnie szef Sztabu Generalnego i I z-ca ludowego komisarza obrony (na tym stanowisku dokończył wojnę z Finlandią); z chwilą wybuchu wojny mianowany d-cą Frontu Leningradzkiego i Rezerwowego; od VII 1942 z-ca naczelnego wodza (Stalina), praktycznie d-ca radzieckich sił zbrojnych; opracował założenia bitew: moskiewskiej (ściągnął odwody z Syberii i uratował stol. ZSRR przed wkroczeniem Niemców), stalingradzkiej, kurskiej; bezpośrednio dowodził frontami: Zach. (1941-42), 1. Ukraińskim (1942-43), 1. Białoruskim (1944-45), na czele którego m.in. wyzwolił Polskę i kierował zdobyciem Berlina; 8 V przyjął kapitulację III Rzeszy w imieniu Nacz. Dowództwa Armii Czerwonej; 1945-46 d-ca radzieckich wojsk okupacyjnych w Niemczech; 1946-53 pierwszy wiceminister obrony; 1955-57 minister obrony ZSRR, 1958 przeniesiony w stan spoczynku; wydał Wspomnienia i refleksje.
- Żukow Georgij, (1896-1974)
- żuk, ubarwienie żuka, jeździć...
- żuk, „powolny człowiek”...