Stanisław (1538-92)
syn Andrzeja, wojewoda poznański, jeden z najbogatszych magnatów wielkopolskich, luteranin; przyczynił się do obrania królem Stefana Batorego; od 1578 w opozycji wobec króla wspólnie ze Zborowskimi zbliżył się do Habsburgów, stając się przywódcą ich stronnictwa; po śmierci Batorego usiłował zjednoczyć protestantów do obrony konfederacji warszawskiej; zabiegał o tron polski dla arcyksięcia Maksymiliana, z którym dostał się do niewoli pod Byczyną; w ostatnich latach życia przeciwnik J. Zamoyskiego.