zw. Kaźko (1351-77)
pan Dobrzynia i Bydgoszczy od 1372, książę słupski od 1374, syn księcia wołogojsko-słupskiego Bogusława V i Elżbiety, córki Kazimierza Wielkiego; 1368 adoptowany przez Kazimierza Wielkiego, przypuszczalnie dla zapewnienia następstwa po Ludwiku Węgierskim; po śmierci Kazimierza Wielkiego, mimo poparcia w Wielkopolsce, stracił wpływy polityczne.
KAŹKO, POMORZE ZACHODNIE, WARCISŁAW VII