Ludwik (1814-78)
rewolucjonista, uczestnik powstań nar., historyk wojskowości; brał udział w niemal wszystkich pol. zrywach niepodległościowych od powstania listopadowego do styczniowego włącznie; 1845 wybrany do Centralizacji Tow. Demokratycznego jako d-ca przyszłego ogólnonarodowego powstania; 1846 aresztowany przez Prusaków w Poznaniu i skazany na śmierć w procesie berlińskim (wyrok zamieniono na dożywotnie więzienie); 1848 uwolniony w czasie Wiosny Ludów, przywódca powstania w Wielkopolsce i 1849 na Sycylii, nacz. d-ca powstania w Badenii (1849); I-II 1863 dyktator w powstaniu styczniowym, uszedł z kraju po klęsce w kampanii kujawskiej; uchodził za człowieka zdolnego, lecz konfliktowego i o wygórowanych ambicjach.
KRZEMIŃSKI, TOWARZYSTWO DEMOKRATYCZNE POLSKIE, WYSOCKI, KOMITET NARODOWY POZNAŃSKI, LANGIEWICZ, TOWARZYSTWO DEMOKRATYCZNE, WIELKA EMIGRACJA
- Mierosławski Ludwik, (1814-78)
- BERLIŃSKI PROCES, 1847 proces 254 pol.(...)
- Koło Polskie w Paryżu, emigracyjny klub polit.(...)