Adam, książę (1732-98)
podskarbi w. koronny; jeden z przywódców konfederacji radomskiej; 1773-75 marszałek sejmu, w którego trakcie zatwierdzono I rozbiór Polski; cieszył się złą sławą serwilisty wobec mocarstw rozbiorowych, przekupnego łapówkarza i osoby trwoniącej dobra publiczne (m.in. zawłaszczającego fundusze pojezuickie przeznaczone na reformę oświaty); 1790 wyrokiem sądu sejmowego (anulowany przez Targowicę) pozbawiony urzędów, okryty infamią i skazany na banicję; jego syn, także Adam (1759-1816), generał, uczestnik wojny 1792 i powstania 1794, oponował w Grodnie przeciw rozbiorom.
- PONIŃSKI, Stanisław (1806-60)
- Poniński Adam, (1732-98)
- Poniński Henryk, (1808-88)