(1257-96)
syn Przemysła I, książę poznański od 1273, wielkopolski od 1279, król pol. od 1295; 1290 na mocy testamentu Henryka IV Probusa wziął w posiadanie Kraków, wyparty przez Władysława I Łokietka zrzekł się dzielnicy krakowskiej na rzecz króla czeskiego Wacława II; 1294 po śmierci Mściwoja II, na mocy zawartego z nim 1282 układu w Kępnie, objął rządy na Pomorzu Gdańskim, stając się najpotężniejszym z książąt piastowskich; popierany przez arcybiskupa Jakuba Świnkę koronował się 26 VI 1295 w Gnieźnie; zamordowany w Rogoźnie z inspiracji margrabiów brandenburskich (od 1287 pozostawał przeciwko nim w sojuszu z Bogusławem, księciem zachodniopomorskim).
MŚCIWÓJ II, MAŁGORZATA, ELŻBIETA RYKSA, JAKUB ŚWINKA, ZAREMBOWIE, POLSKA. HISTORIA. TESTAMENT KRZYWOUSTEGO, SANTOK, NAŁĘCZE