zwany Prawym (ok. 1257/58-1290)
syn Henryka III Białego; od 1270 książę wrocławski, od 1288 krakowski, reformator rządzonego przez siebie państwa; uporządkował skarbowość, popierał rozwój górnictwa i miast; opierał się na przybyszach z Niemiec; początkowo współdziałał z królem czeskim Ottokarem II; 1274-87 toczył spór z biskupem wrocławskim Tomaszem II o prawa monarsze w dobrach biskupich; 1278 uzyskał od Rudolfa Habsburga ziemię kłodzką; 1279 wykupił od Brandenburgii ziemię krośnieńską; 1280 poddał się zwierzchności lennej Rudolfa; 1288-89 na podstawie układu z Leszkiem Czarnym w walce z księciem płockim Bolesławem I i Władysławem Łokietkiem opanował Kraków i całą ziemię krakowską; starania o koronację przerwała mu śmierć; zmarł bezpotomnie, przekazując w testamencie Małopolskę Przemysławowi II, Śląsk wrocławski - Henrykowi III głogowskiemu, ziemię kłodzką - Wacławowi II czeskiemu.
ŚLĄSK, POLSKA. HISTORIA. TESTAMENT KRZYWOUSTEGO, HENRYK III, HENRYK IV PRAWY, BOLESŁAW I, BOLESŁAW I, HENRYK V GRUBY, PRZEMYSŁ II
- Henryk IV Probus, zw. Prawym, (ok. 1257-90)