(1105-59)
książę senioralny Polski i dziedziczny na Śląsku (1138 na mocy testamentu ojca otrzymał Śląsk, ziemię lubuską i senioralne zwierzchnictwo nad Krakowem, Sandomierzem i Pomorzem), najstarszy syn Bolesława Krzywoustego; dążąc do pełnego zjednoczenia kraju pod swoim panowaniem zawarł 1141 sojusz z księciem kijowskim Wsiewołodem Olegowiczem i zajął część grodów młodszych braci (juniorów); 1145 po śmierci Salomei, matki juniorów, część jej dzielnicy; 1146 przegrał walkę o władzę z braćmi i został wygnany; schronił się w Niemczech, gdzie zabiegał o pomoc w odzyskaniu władzy, jednak wyprawy interwencyjne Konrada III (1146) i Fryderyka I Barbarossy (1157) nie dały rezultatów; 1147 uczestniczył w II krucjacie do Ziemi Świętej; umarł na wygnaniu, zostawiając synów Bolesława Wysokiego, Mieszka Plątonogiego i Konrada (późniejszych założycieli śląskiej linii Piastów).
LEOPOLD III, PRYNCYPAT, BOLESŁAW I WYSOKI, CARMEN MAURI, JAKUB ZE ŻNINA, MIESZKO IV PLĄTONOGI, PIOTR WŁOSTOWIC
- Władysław II Wygnaniec, (1105-59)
- testament Krzywoustego, ustawa sukcesyjna Bolesława...
- KONRAD III, (ok. 1094-1152)