ruch reformatorski w Kościele rzym.-kat. zmierzający do wyeliminowania muzyki instrumentalnej z liturgii i zastąpienie jej muzyką czysto chóralną a cappella w stylu G.P. Palestriny; rozwinął się gł. w Niemczech (w Polsce jego zwolennikiem był m.in. ks. J. Surzyński); 1870 zaaprobowany przez władze kościelne.
CECYLIAŃSKA REFORMA
Słownik pojęć