(rel.)
rozproszenie jakiejś narodowości wśród innych narodów lub wyznawców danej religii w społeczeństwach wyznających odmienne religie; w znaczeniu węższym - rozproszenie Żydów poza ziemią Izraela sięgające VI w. p.n.e., kiedy to Żydzi zostali wysiedleni do Babilonii.
MAREK EWANGELISTA, TANAICI, JUDAICA