w Polsce należące do szlachty place i nieruchomości w miastach od 1550, za zgodą króla wyłączone spod władzy i sądownictwa miejskiego; w j. gromadzili się rzemieślnicy nie stowarzyszeni w cechu (tzw. partacze, od francuskiego part - na stronie, oddzielnie, osobno), odbywały się konkurencyjne targi; konkurencyjność j. była dużym zagrożeniem dla gospodarki miast; formalnie zniesione 1791 wraz z uchwaleniem Prawa o miastach.
JURYDYKA
Słownik pojęć