(łac. rex) tytuł przysługujący panującemu w świecie chrześcijańskim. Zachodniosłowiańska wersja tytułu wzięła się od imienia Karola Wielkiego. Pierwotnie określano tak władców frankijskich, potem wszystkich chrześcijańskich. Królowi przysługiwały insygnia (korona, berło i jabłko). Pierwszym koronowanym władcą polskim był Bolesław Chrobry. Począwszy od Władysława Łokietka wszyscy panujący w Polsce aż do Stanisława Augusta nosili tytuł królewski. Kraj rządzony przez króla określany jest mianem królestwa (we współcz. Europie m.in. Hiszpania i Dania).
KADUK, KORONA, DEKRET, KANCLERZ, GŁOWA PAŃSTWA, JURYDYKA, DEIFIKACJA, RADA REGENCYJNA, MONARCHIA, ORDYNACJE