kryptonim ZHP działającego podczas II woj. świat. w konspiracji; powołane 27 IX 1939 w Warszawie; zajmowały się wychowaniem młodzieży przez udział w walce z okupantem, tajnym nauczaniem i samokształceniem; organizacją kierował naczelnik, kolejno: F. Marciniak ("Jerzy Nowak"), od 1943 S. Broniewski ("Orsza"), od 1944 L. Marszałek ("Jan"); działały na terenie całego kraju, obejmowały chorągwie ("ule"), hufce ("roje"), drużyny ("rodziny") i zastępy ("pszczoły"); od 1942 podział na 3 grupy wiekowe: Zawisza (12-16 lat), Bojowe Szkoły (16-18 lat), Grupy Szturmowe (od 18 lat); 1944 liczyły ponad 8 tys. harcerzy w 18 chorągwiach; Sz.Sz. prowadziły: propagandę, mały sabotaż, działania wychowawcze wobec młodzieży spoza organizacji, wywiad, działalność wydawniczą (m.in. "Źródło", "Bądź Gotów"), walkę zbrojną (Oddział Specjalny "Jerzy", włączony 1942 do Kierownictwa Dywersji, 1943 przekształcony w batalion "Zośka"; m.in. wykonywał wyroki śmierci na funkcjonariuszach niem., prowadził dywersję kolejową, 1944 udział w powstaniu w-wskim); I 1945 zakończyły działalność. Oddzielną organizację w ramach Sz.Sz. tworzyła Organizacja Harcerek (od 1940 pn. Związek Koniczyn, od 1943 - Bądź Gotów); Organizacją Harcerską kierowała Maria Krzywicka wraz z J. Łapińską ("Katarzyna"); organizowała służbę sanitarną, łączność, tajne nauczanie, opiekę nad więźniami, pomoc dla dzieci i Żydów, sabotaż gosp., wywiad i dywersję; III 1945 zakończyła działalność.
- Szare Szeregi, nazwa podziemnego Związku...
- PLAGIOKLAZY, minerały (grupa ),...
- Kamienie na szaniec, (1943)