Dominik (1730-97)
architekt polski pochodzenia włoskiego; w Polsce działał od ok. 1750, pracował gł. dla Stanisława Augusta i osób z kręgów dworskich; od 1761 architekt królewski, od 1773 architekt Rzeczypospolitej; przeszedł ewolucję od form późnego baroku do klasycyzmu; najważniejsze dzieła: przebudowa Zamku Ujazdowskiego, przekształcenie wnętrz Zamku Królewskiego (sale: Tronowa, Audiencyjna, Ansamblowa, Rycerska, sypialnia królewska i kaplica), zamkowa Biblioteka, rozbudowa zespołu pałacowego Łazienek; do ważniejszych prac należą też pałace w Opolu Lubelskim i w Jabłonnie, Królikarnia w Warszawie, przebudowa Trybunału w Lublinie, odbudowa po pożarze pałacu Krasińskich w Warszawie; budowle M. odznaczają się lekkością form, starannym opracowaniem detalu, swym indywidualnym charakterem wyróżniają się na tle ówczesnej polskiej architektury klasycystycznej.
ZAMEK KRÓLEWSKI NA WAWELU, WODOZBIÓR, KRÓLIKARNIA, DĘBLIN, KLASYCYZM W SZTUCE POLSKIEJ, POLSKA. SZTUKA. KLASYCYZM, ŁAZIENKI, POWĄZKOWSKIE CMENTARZE
- Merlini Dominik, (1730-97)
- Merlini Dominik, (1730-1797)
- ZAMEK KRÓLEWSKI W WARSZAWIE, pierwotny zamek, własność...