Jean (1910-1986)
pisarz franc., dramaturg, jeden z najwybitniejszych przedstawicieli awangardy teatralnej XX w.; w jego sztukach przesyconych absurdem gwałtownie ujawnia się konflikt między normami społecznymi i złem metafizycznym; człowiek zamknięty w świecie pozorów buntuje się, m.in. poprzez wyzwanie zła. Pisarz o skomplikowanym, pełnym konfliktów z prawem życiorysie, którego nie ukrywa - przeciwnie: z szokującą otwartością przedstawia np. także własne nietypowe preferencje seksualne (m.in. Dziennik złodzieja); skazany kilkakrotnie za rozmaite przestępstwa - zostaje uwolniony za sprawą ogólnofrancuskiej akcji protestu, prowadzonej przez najwybitniejszych intelektualistów, m.in. J.-P. Sartre'a, który poświęcił mu esej Saint-Genet, comédien et martyr; zyskał niezwykłą popularność międzynarodową, stając się jednym z mitów literatury XX w.; o popularności pisarza świadczy fakt, że gdy przedstawiono mu jedną z jego ofiar, ta rzekła: "Czuję się zaszczycona, niech pan aby w tym nie ustaje". Wiele jego sztuk posługuje się dawnym chwytem "teatru w teatrze", piętrząc grozę, absurd i okrucieństwo, tkwiące w oszukiwaniu i byciu oszukiwanym (Pokojówki, Murzyni, Balkon, Ścisły nadzór); potrzeba parodii i bluźnierstwa wymierzonego w sakralny porządek obecnego społeczeństwa sprawiają, że język i struktura dramatów G. zbliżają się do misterium.
- Genet Jean, (1910-86)
- Genęt Jean, (1910-86)
- SATELITA, (genet.)