naśladowanie czyjegoś stylu, charakteru, osobowości bądź twórczości w celu ośmieszenia, obnażenia niedostatków, itd.; w literaturze polega gł. na odtworzeniu stylistyki parodiowanego pisarza, wyjaskrawieniu jego słownictwa, manieryzmu stylistycznego, przy jednoczesnym, na ogół szyderczym, odwróceniu motywów i przesłania utworu; p. zawsze towarzyszyła lit.(poematy heroikomiczne); najwybitniejsi twórcy uprawiający p. to m.in. F. Rabelais, M. Cervantes, Voltaire, H. Fielding, L. Sterne, w Polsce I. Krasicki; z pisarzy XX w. J. Joyce, T. Mann, W. Gombrowicz, K. Vonnegut, S. Barańczak oraz dramaturdzy S.I. Witkiewicz, S. Beckett. E. Ionesco, S. Mrożek.
PIRANDELLO, JONG, DÜRRENMATT Friedrich, TRAWESTACJA, TRNKA, GENET, JOYCE, PYNCHON, PASTISZ, STYLIZACJA