wielki epos indyjski (ok. 220 tys. wersetów), tytuł w sanskrycie znaczy Wielki poemat o Bharatach, można go tłumaczyć też jako Wielkie Indie; przyjmuje się, że powstawała od IV w. p.n.e. do IV w. n.e. Osią poematu jest historia wojny między kuzynami Pandawami i Kaurawami, potomkami króla Bharaty. Epos zaludniają liczne postacie, ludzie i demony, a opowieść o wojennych zmaganiach dwóch rodów przeplatana jest licznymi dygresjami, które niekiedy mają charakter samodzielnych utworów (jak np. Bhagawadgita - poemat recytowany przez Krisznę, by zachęcić przywódcę Pandawów do wojny); w poemat wpleciono również wątki poboczne: mity o bogach, sagi bohaterów, legendy o świętych, wykłady kosmologii, prawa, moralności, filozofii religii i medycyny. Ostatecznymi zwycięzcami okazuje się pięciu braci Pandawów, ale koronowany na maharadżę Judhisztira, czując wyrzuty sumienia z powodu rozpętania bratobójczej wojny, udaje się z towarzyszami w Himalaje, by dotrzeć do pałacu bogów; tylko on jeden dociera ze swoim wiernym psem do bram nieba Indry. Najbardziej znana ekranizacja M. jest dziełem P. Brooka, który jedną z gł. ról powierzył A. Sewerynowi.
- Mahabharata, (sanskr. "wielka wojna...
- Mahabharata, starohind. epos pisany...
- BHISZMA, jeden z bohaterów eposu...