(sanskr. "wielka wojna Bharatów")
ind. epopeja licząca 120000 dwuwierszy, co czyni ją najobszerniejszym tekstem wlit. światowej; dzieło kilku generacji, powstające prawdop. od IV w. p.n.e. do IV w. n.e. Treścią M. jest wojna pomiędzy dwiema rywalizującymi ze sobą gałęziami tego samego rodu, Kurawami aPandawami, którzy odnoszą zwycięstwo. Najdzielniejszy zpięciu braci Pandawów, Judhiszthira, zdobywa tron iwnagrodę rękę pięknej Draupadi. Matka młodzieńca, nie znając charakteru nagrody, wyraża życzenie, by została ona sprawiedliwie podzielona między braci. Draupadia poślubia więc pięciu Pandawów. Pod koniec życia znużony władzą Judhiszthira wyrusza zżoną, braćmi ipsem na górę Meru, by dostać się do nieba Indry; podczas wędrówki giną wszyscy prócz Judhiszthiry, który wraz zpsem dociera na szczyt wzgórza; ponieważ zwierzęciu odmówiono wstępu do nieba, Judhiszthira również rezygnuje zwejścia. Pies okazuje się Drahmą, bogiem sprawiedliwości, za którego sprawą wszyscy Pandawowie dostępują raju. Oprócz gł. opowieści M. zawiera liczne utwory: mity, legendy, bajki, pouczenia, ozróżnicowanej treści. Do najsłynniejszych należą: Bhagawadgita, księga Hariwansia oraz epizody Sawitri, Nal iDamajanti.
- Mahabharata, starohind. epos pisany...
- MAHABHARATA, wielki indyjski (ok.(...)
- BHISZMA, jeden z bohaterów eposu...