muzycy i poeci wywodzący się z arystokratycznych rodów płn. Francji; ich ruch powstał ok. poł. XII w. pod wpływem trubadurów; kontynuowali większość form poezji pieśniowej trubadurów, jednak znacznie je wzbogacili melodycznie, wprowadzili także własne gat. liryczne, które m.in., dały początek balladzie; najbardziej znani t. to Chrétien de Troyes (autor cyklów pieśni o rycerzu Lancelocie i Yvainie, Rycerzu z Lwem), Blondel de Nesle, Conon de Béthune, Thibaut IV król Navarry, Perrin d'Angicourt; do naszych czasów zachowało się ok. 1400 utworów.
STROFA, BÉROUL, FRANCUSKA MUZYKA, CHRÉTIEN DE TROYES, MONOFONIA, MACHAUT, LAI, ADAM DE LA HALLE, TROPY, PIEŚŃ
- truwerzy, franc. poeci ikompozytorzy...
- trubadur, w średniow. pd. Francji...
- ars antiqua, (łac.)