Witold (1891-ok. 1937)
poeta, dramatopisarz, reżyser, działacz lewicowy; 1916-21 w Rosji, po powrocie do kraju współorganizator i kierownik teatru Scena Robotnicza w Łodzi; współzał. i red. dziennika "Republika" oraz miesięcznika lit. ; czł. KPP; 1928 aresztowany i zwolniony za kaucją; wyemigrował do Niemiec, gdzie zabiegał o utworzenie pol. Sceny Robotniczej; od 1929 w ZSRR, gdzie w kręgach polonijnych organizował życie lit. i teatralne; 1933 aresztowany, zginął w okresie tzw. wielkich czystek stalinowskich. Jako poeta pozostawał pod wpływem futurystów i W. Majakowskiego; współtwórca pierwszego manifestu pol. poezji rewolucyjnej (tom Trzy salwy, wspólnie z W. Broniewskim i S.R. Stande); autor dramatów w stylistyce teatru jarmarczno-ludowego (Śmierć na gruszy); oraz służących agitacji tzw. plakatów scenicznych (Giełda wszechświatowa, Gra o Herodzie, W hotelu "Imperializm"); jeden z pierwszych twórców pol. teatru robotniczego, dla którego układał propozycje repertuarowe (antologia Nowa scena robotnicza) i obmyślał rozwiązania reżyserskie (cykl publikacji Inscenizacja podań ludowych).