Reklama

DYCK Anton van

(1599-1641)

Reklama

malarz flamandzki okresu baroku, najwybitniejszy po P. Rubensie; malował sceny rel., biblijne, hist., przede wszystkim zasłynął jako portrecista. W młodości współpracował w Antwerpii z P. Rubensem, który był dla niego wielkim autorytetem; 1620 wyjechał do Anglii, potem Włoch, gdzie (gł. w Genui) przebywał 7 lat i stał się wziętym portrecistą wł. arystokracji (Portret kardynała Guilio Bentivoglio, Markiza Balbi, Markiza Spinola). Po powrocie do Antwerpii malował portrety oraz obrazy religijne, wiele na zlecenie dworu holenderskiego; 1632 wyjechał do Anglii, gdzie pozostał do końca życia jako malarz Karola I; pod wpływem Tycjana i Correggia rozwinął własny styl; tam powstały liczne obrazy rel. (Św. Hieronim, Męczeństwo św. Sebastiana) i mitologiczne (Pijany Sylen, Zuzanna w kąpieli) oraz liczne portrety (pozostawił ich przeszło 400) osób ze sfer dworskich upozowanych na tle ciężkich kotar lub rozległych krajobrazów parkowych, czasem z fragmentami architektury (Portret konny Karola I, Król Karol I ze stajennym i paziem, Królowa Henrietta Maria i jej karzeł sir Jeffrey Hudson); D. w mistrzowski sposób oddawał właściwości różnych materii, subtelną grę światłocieniową ubiorów, zbroi, broni, podkreślał urodę i dystynkcję portretowanych osób, nie przywiązując wagi do przedstawiania ich psychiki; przyczynił się do rozwoju angielskiej szkoły portretu XVIII w. (T. Gainsborough, K. Reynolds).

Powiązane hasła:

AUTOPORTRET, MAES, LIEVENS, HOLANDII SZTUKA, JORDAENS, ZUZANNA, NIDERLANDZKA SZTUKA, ANGIELSKA SZTUKA, KIPRIENSKI, LELY

Podobne hasła:

Encyklopedia Internautica
Reklama
Reklama
Reklama