właśc. Tiziano Vecellio (ok.1480-1576)
malarz wł. okresu dojrzałego odrodzenia, najsłynniejszy przedstawiciel weneckiej szkoły koloryzmu; pochodził z małej wioski w Dolomitach - Pieve di Cadore; jeszcze jako dziecko przybył do Wenecji, gdzie pobierał naukę w pracowniach F. da Gentile i G. Belliniego; w młodości współpracował z Giorgionem i do ok. 1515 pozostawał pod jego wpływem (freski na fasadzie Fondaco dei Tedeschi); 1510 wyjechał do Padwy (z powodu epidemii dżumy w Wenecji), tam w Scuola del Santo wykonał 3 freski (sceny z życia św. Antoniego); później powrócił do Wenecji, 1533 mianowany w Bolonii przez Karola V malarzem nadwornym, działał też w Rzymie i Augsburgu, na dworze cesarskim; oprócz fresków tworzył obrazy o tematyce rel. (Noli me tangere, Grosz czynszowy, wielki obraz ołtarzowy dla kośc. Franciszkanów w Wenecji Assunta, Złożenie do grobu), mitologicznej (Bachus i Ariadna, Wenus z lustrem, Ukaranie Akteona, Bachanalie) oraz portrety (Portret mężczyzny, Mężczyzna w błękitnym stroju, Papież Paweł III z siostrzeńcami, Portret dziewczyny); w mistrzowski sposób posługiwał się techniką olejną (np. sposób oddania tkanin i draperii szat; różnicowanie faktury: od gładkich powierzchni zaciągniętych laserunkiem po wyraziste impasty); obrazy tworzą harmonijną, zamkniętą kompozycję, typową dla dojrzałego renesansu; kolor i światło stanowią jedność; stosował rozwiązania, którymi wyprzedził malarstwo baroku.
ZWINGER, DYCK Anton van, CAPODIMONTE, PERSEUSZ, VECELLINO, GRECO EL, TURNER, PINAKOTEKA MONACHIJSKA, PALMA VECCHIO, POUSSIN
- TYCJAN, Pochodzenia łacińskiego,...
- Tycjan, właśc. Tiziano Vecellio, (ok. 1480-1576)
- Tycjan, właśc. Tiziano Vecellio, (ok. 1485-1576)